Bim Kafitrinke wirden i mängisch gfrogt, ob i scho ustrunke heig, auso, ob me mis Tassli chöng abruume. De luegen i ds Tassli mou aa und gseh, dass dört no ne chliine Räschte Kafi dinn isch. Dä Räschte ma scho chaut si, aber är isch no dütlech sichtbar. De sägen i aube nei, si söue nid abruume, i heig no nid ustrunke. Auso wird mis Tassli nid abgruumet. Aber ustrinke tuen i nächär gliich nid.
Das i praktisch immer e Räschte Kafi übriglo, isch mer säuber gar nie ufgfaue. Es het mi zersch öpper uf di Unart müessen ufmerksam mache: «Lueg Lenz, du loosch jedes Mou e Räschte Kafi im Tassli. Und wenn i säge jedes Mou, de meinen i jedes Mou, aber würklech jedes Mou! Chasch nid eifach ustrinke wi anger Lüt ou? Das mit däm Räschte isch e Soumode, es Laschter, e blödi Unsitte, en unseligi Marotte!»
I ha mer überleit, ob das wohr sig, und ha de müesse zuegä, dass es tatsächlech stimmt. I lo gäng e Räschte Kafi im Tassli, nid vüu, vilecht en einzige Schluck oder höchschtens zwe. Das han i mer wahrschiinlech ir Jugend aagwöhnt, won i aube no fasch ohni Gäud i d Beize bi. De bin i zum Bischpüu i nes Tea-Room go Zitige läsen oder go Gedicht schriibe. Und wöu i nid meh aus eis Kafi ha vermöge, han i zletscht e Räschte dringlo, so dass d Serviertochter nid uf d Idee chunnt, abzruumen und z froge, ob i no öppis wöu bstöue.
Jetz, won i ou es zwöits und es dritts Kafi vermögt, müesst i das nümm mache, chönnt i problemlos ustrinke. Und niemer müesst meh froge, ob me mis Tassli cha abruume, wöus offesichtlech wär.
Trotzdäm lo ni gäng no e Räschte Kafi im Tassli. Es isch äuä eifach en auti Gwohnheit, wo mit mine finanzielle Möglechkeite vo früecher zämehanget und wo mer bis hütt isch bblibe. Aber vilecht isch es äben ou meh aus numen en auti Gwohnheit, vilecht isch dä Kafi-Räschten ou en Usdruck vo mire unbewussten Angscht, der Bode vom Tassli müessen aazluege. Vilecht wott i eifach mängisch nid wüsse, was zungerscht unge füerchunnt. Vilecht wott i de Sache nid immer uf e Grund go.
I würd zum Bischpüu ou nie uf d Idee cho, der töifscht Touchgang vor Gschicht z mache. So wi der Victor Vescovo, dä amerikanisch Forscher, wo vor nes paar Tag im Marianegrabe im Pazifik e Wäutrekord im Töifseetouche het ufgschtöut. Und was het er gseh, der Vescovo, i dene vier Stung, wo ner mit sim U-Boot uf fasch öuf Kilometer Töifi der Meeresboden het abgsuecht? Het er e Goudschatz gfungen oder es auts Pirateschiff vou Perlen und Diamante? Nei, e Plastiggsack het er gfunge, nüt aus e banale Plastiggsack! Für das hätt dä Vescovo ou am Strand chönne bliibe.
Und genau wäge söttigne Mäudige lon ig fasch immer e Räschte Kafi lo stoh. Wöu i nid wott gseh, was uf em Grund vom Tassli chönnt si.